Een andere WordPress.com site

Zal ik ….

O nee hè, niet weer!! Kreunend verstop ik m’n hoofd onder het dekbed voor het geloei van het inbraakalarm van het pakhuis op de hoek. Dat is nou al de derde keer deze week! M’n ergernis groeit en zuchtend ga ik op de rand van m’n bed zitten. Het is nog donker, maar verder slapen lukt nu toch niet meer. Ik wrijf de Klaas-Vaak-resten uit m’n ogen en kijk op de wekkerradio hoe vroeg het is, m’n voeten automatisch zoekend naar de achteloos uitgegooide pantoffels onder ‘t bed. Pffft, ’t is pas half zes! Ik strijk m’n haar naar achteren en bedenk dat ik maar vier uurtjes slaap heb gehad. Inmiddels heeft m’n rechtervoet al beet, maar m’n linker- moet geholpen worden. Kreunend zak ik op m’n knieën en graai in ‘t stof naar de weggekropen helft. Hebbes!

M’n badjas dichtknopend slof ik over de koude gang naar de wc. Brrrr, de bril is zó koud, bijna hoef ik niet meer. Maar m’n dijen verwarmen de kille rand en langzaam laat ik de nacht uit mij stromen. Voorovergebogen kijk ik peinzend naar de half losgelaten kitrand op de vloer en besluit deze vandaag eindelijk eens te gaan repareren, net als elke ochtend. Na drie keer tjoempen besluit de oude stortbak het toch te doen en ik loop naar de keuken om m’n handen te wassen.

Midden op de eettafel liggen de papieren van vannacht uitdagend naar mij te knipogen. M’n éérste échte opdracht, binnengesleept tijdens de drukke vernissage in de galerie van Anouk. Ik voel me trots en gloei van binnen. In een opwelling besluit ik snel wat kleren aan te trekken en mezelf te trakteren op een bakje koffie bij de Mac aan de gracht.

Zie mezelf nu eens lopen, bedenk ik me als de voordeur achter me dichtvalt. Dit had ik nooit verwacht. Zo snel al na m’n afstuderen……
Vandaag word ik prof, giechelt het ergens achter in m’n hoofd.

De stad ontwaakt steeds verder, nog nagalmend van de inmiddels verstomde sirene. Nieuwsgierig vraag ik mezelf af: zal ik net uit bed gestapt over de brug slenterend een ander worden?

© 20101110 Jacqueline Willemsen-de Kort

Dit is een schrijfopdracht van de cursus ‘Klim in je pen II’ door docente Ester van Meurs van http://www.lettervers.nl.
Opdracht: tijdens de les hebben we door willekeurig drie cijfers te kiezen, een “zal ik”-zin samengesteld. Dit is een beslissingsmoment of een moment waarop een verwachting al dan niet wordt ingelost. Het effect hiervan is onzeker. Gebruik deze zin in een verhaal, maximaal 3/4 A4. Het verhaal hoeft niet af te zijn.

Plaats een reactie